Ιστορία Χωριού

Συμπεριλαμβανόταν στους λίγους οικισμούς που είχαν αυτονομία. Ανήκε στο ‘’Βακούφι’’ του Γαζή Εβρενός. Οι περισσότεροι οικισμοί μέχρι την απελευθέρωση του 1912 ήταν τσιφλίκια, τα σημαντικότερα βρισκόταν ανατολικά της Βαλμάδας ήταν, το Τσαλίκοβο, η Λάμπρα , το Μαχμώτοβο και η Κουλουπάντσα. Οι οικισμοί αυτοί το 1880 και το 1906 καταστράφηκαν από μεγάλες πλημμύρες με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν από τους κατοίκους, οι οποίοι μετακόμισαν στη Βαλμάδα.

Η Βαλμάδα βρισκόταν βόρεια του (τωρινού) Ανατολικού κάπου κοντά στον ποταμό Αξιό (στη θέση Αμπελάκια). Οι κάτοικοί της ονομαζόταν ‘’ Βαλμάδες’’ που σημαίνει οι άνθρωποι που εκτρέφουν άλογα. Τα άλογα των ‘’βαλμάδων’’  θεωρούνταν τα καλύτερα της περιοχής, λέγετε μάλιστα πως οι Τούρκοι αξιωματούχοι αγόραζαν τα άλογά τους από εκεί. Αυτή η συναλλαγή ωφελούσε τους ‘’βαλμάδες’’ γιατί έτσι κέρδιζαν την ανοχή των Τούρκων και εξοικονομούσαν τα απαραίτητα αγαθά για την επιβίωσή τους. Η καλή φήμη τους δημιουργούσε προβλήματα γιατί, πολύ Τούρκοι ζωοκλέφτες τους επιτίθονταν και έκλεβαν τα άλογα. Σύμφωνα με την παράδοση το τελικό δόθηκε από Τούρκους κακοποιούς τους ‘’Μπαζιμπουζούκους’’ οι οποίοι κατέκλεψαν και κατέστρεψαν το χωρίο.

Η καταστροφή ανάγκασε τους ‘’βαλμάδες’’ να μετακινηθούν στην τωρινή τοποθεσία που ονομαζόταν ‘’Γκιούντουλαρ’’ δηλαδή ‘’ανατολή ηλίου’’.

Οι παλιοί λένε ότι ονομάστηκε έτσι γιατί, τα στρατεύματα των Τούρκων θα έκαναν επίθεση στην Θεσσαλονίκη κατά την ανατολή του ηλίου έχοντας τις βάσεις τους στο σημερινό χωρίο. Μια άλλη εκδοχή της ονομασίας αυτής είναι πως ‘’Γκιουντουλάρ’’ σημαίνει ‘’δύση ηλίου’’ και έδωσαν στο χωριό αυτό το όνομα γιατί, οι Τούρκοι εισέβαλαν στο χωριό κατά την δύση του ηλίου.

 

Η Βαλμάδα από το 1870 βρέθηκε στο στόχαστρο του βουλγαρικού επεκτατισμού όπως βέβαια και ολόκληρη η Μακεδονία. Οι κατακτητές πίστευαν πως το σλαβικό γλωσσικό ιδίωμα που αποκτήθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των ‘’βαλμάδων’’, θα ήταν ισχυρότερο από τη ελληνική ψυχή και την ελληνική εθνική συνείδηση τους. (Τότε δόθηκε και μια άλλη ονομασία στο χωριό το « Κονάρε» απο την λέξη «κόνι» που στα ελληνικά σημαίνει άλογο). Έτσι οι Βούλγαροι βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους σλαβόφωνους «Γραικομάνους» (φανατισμένοι έλληνες που μιλούσαν την σλάβικη γλώσσα), που με αυτοθυσία αντιστάθηκαν στον βουλγαρικό ζυγό για την ελευθερία ολόκληρης της Μακεδονίας.

Οι υποσχέσεις, πως αυτός ο πόλεμος γινόταν για την ανεξαρτησία της Μακεδονίας απο τους Τούρκους και τα αγαθά που πρόσφεραν στους Βαλμαδιώτες δεν κατάφεραν να τους μεταπείσουν και να σταματήσουν την αντίσταση.

 

Η Βαλμάδα δεν μπορούσε να μην συμμετάσχει στον αγώνα που έδινε όλη η Ελλάδα κατά της γερμανικής κατοχής. Οι κάτοικοι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να βοηθήσουν χρηματικά τον αγώνα αυτό, αλλά μπορούσαν να εφοδιάζουν με τρόφιμα και άλλα αγαθά τα οποία καλλιεργούσαν οι ίδιοι.

 

Η αλλαγή του χωριού άρχισε το 1950 όπου ο πληθυσμός του μεγαλώνει, γίνονται πολλά έργα όπως, δρόμοι, αρδευτικά έργα για να διευκολύνουν την δουλειά τον αγροτών. Το 1954 αλλάζει και η ονομασία και από Βαλμάδα μετονομάζεται σε Ανατολικό, τότε ιδρύετε και ο ποδοσφαιρικός σύλλογος με την ονομασία:«Φιλοπρόοδος Σύλλογος Βαλμάδος ‘’ΑΞΙΟΣ’’», ο οποίος για πρώτη φορά συμμετέχει σε αγώνες το 1960 στη Σίνδο. Το 1955 χτίζεται το πρώτο δημοτικό σχολείο.

 

Το Ανατολικό βρίσκετε στη Μακεδονία και συγκεκριμένα στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Είναι δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Χαλάστρας και αριθμεί σήμερα 3.000 χιλιάδες κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία και ως εργάτες στην Β.Ι.Π.Ε.Θ. (βιομηχανική περιοχή Θεσσαλονίκης). Στο χωριό λειτουργεί ολοήμερος παιδικός σταθμός, ολοήμερο δημοτικό σχολείο και γυμνάσιο. Επίσης λειτουργούν και δύο σύλλογοι οι οποίοι απασχολούν ένα πολύ μεγάλο μέρος της νεολαίας, ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Ανατολικού ‘’ΒΑΛΜΑΔΑ’’» και ο Αθλητικός σύλλογος «ΑΞΙΟΣ». Τέλος το Ανατολικό διαθέτει αστική συγκοινωνία που το συνδέει με την Θεσσαλονίκη και τα γύρω χωριά.